Van advocatenkantoor naar warm familiehuis

Het oude herenhuis torent hoog boven me uit als ik het kleine trapje voor de deur oploop. Vanachter de indrukwekkende houten deur verschijnt een kleine gracieuze vrouw, met de uitstraling en schoonheid van een flamencodanseres. Ze is in een zonnig jurkje gestoken en nodigt me met een stralende glimlach binnen. “Kom binnen, wat fijn dat je er bent.”

26 deuren

Via een kleine hal kom ik binnen in een grote gezellige gang met zilverkleurige wanden, die prachtig aansluiten op de klassieke taupe geverfde trap en de klassieke eikenhouten visgraatvloer. Door het hoge glazen dak valt een sprookjesachtig licht op de enorme kristallen kroonluchter, die midden in het trappenhuis hangt. De deuren om de trap en in de hal zijn ook allemaal in warme taupe kleur geschilderd. Als gastvrouw Jolanda me vol ontzag naar boven ziet staren, grinnikt ze: “Dit huis heeft 26(!) deuren. Allemaal in originele staat.” In licht Rotterdams accent voegt ze er bijna verbaasd aan toe: Dat kun je toch niet geloven?”

Koperkleur

Ze gaat me voor naar de grote en open eetkeuken, die voor een nieuwe verrassing zorgt. Koperkleur op de wanden. Origineel en warm. In het middelpunt van de keuken staat een in het oog springende kloostertafel met blauwe fluwelen stoelen eromheen. De zachtgrijs geschilderde keukenkastjes worden afgewisseld een groot, zwart AGA-fornuis, en de koperen pannetjes boven het aanrecht geven een speelse verwijzing naar de koperkleurige wanden. Aan de andere kant van de keuken is een zithoek gemaakt, met een diepgrijze hoekbank vol kleurrijke kussens.

Een sprookje

“Een echt familiehuis, waarin iedereen zich thuis voelt,” volgens Jolanda. Ze wijst naar de kleine erker aan de zijkant van de keuken, met een origineel glas-in-loodraam. “Bij de inrichting van het huis is Margreet uitgegaan van dat kleurrijke glas-in-loodraam. Alle kleuren in het huis zijn daarop afgestemd. De kleuren in de slaapkamers zijn weer afgestemd op de woonkamer. Elke kleur komt dus ten minste op twee plekken terug.”

Voor Jolanda is het wakker worden in het oude herenhuis nog altijd een sprookje. “Ik heb tien jaar lang keihard moeten knokken om mijn gezin alleen te onderhouden. En nu woon ik hier, in dit prachtige pand samen met een geweldige man en een heerlijk gezin. Het is toch bijzonder dat het leven zo kan lopen, hè meid?”

Onvervangbare sfeer

Tot vier jaar geleden woonde Jolanda nog in een klein, landelijk ingericht huisje. Als ze Floris leert kennen, en ze samen besluiten verder te gaan, gaan ze op zoek naar een huis voor het hele gezin. Na een lange zoektocht valt Jolanda als een blok voor een oud advocatenkantoor, op de hoek van een grote laan. “Floris zag het eigenlijk helemaal niet zitten. Er moest zo verschrikkelijk veel verbouwd worden aan dit huis. Het was verdeeld in kleine, muffige kamertjes, de tl-lampen hingen scheef over de prachtige ornamenten en alles was oud-dated. Maar de sfeer die er hing was onvervangbaar. Ik hou van de sfeer en de authentieke details die deze herenhuizen hebben. Die plafonds, de vloeren, de hoge houten trappen. Het was allemaal even mooi.”

Na samen overlegd te hebben, besluiten ze de sprong te wagen. Er volgt een periode van intensieve renovatie, waarin een team met meer dan vijftien vakmensen aan de slag gaat om het huis volledig in originele staat terug te brengen. “Het bleek een enorme klus, waar we meerdere keren tegen problemen zijn aangelopen. Toch was het het meer dan waard.” Wanneer er ingericht moet worden, belanden Floris en Jolanda via via bij Mart. “Margreet heeft me enorm geholpen bij de inrichting. Als ik me druk maakte, zei ze: “Het komt allemaal goed Jolanda. Wacht maar af. Het wordt prachtig. En dat was ook altijd zo.”

Een paar dagen nadat het huis volledig ingericht is, trouwen Floris en Jolanda in hun eigen huis. “Het was een droomdag. Extra bijzonder was dat we het uit ons eigen huis konden doen. Een huis, waarin iedereen zich thuis voelt en zijn eigen plekje heeft.”