Wijnproeven met kinderen

Vakantie betekent loungen. Zeker voor de kids. Maar wie de zuidelijkste uitlopers van de Cevennen aantikt, ontkomt niet aan een bezoek aan één van de bekende Zuid-Franse wijnchateaus. Protest of niet, zo’n bijdrage aan de algemene ontwikkeling mag je niet missen, aldus een idealistische paps en mams.

Beste wijn

Vooral het gebied rond Saint Chinian staat bol van de grote en kleine wijnhuizen, die hun waar vaak op een schreeuwerige manier aan de man brengen. Maar, zoals ik al jong heb geleerd, zijn het niet de meest uitbundig gedecoreerde chateaus die de beste wijn verkopen. Juist de kleine, wat sjofele wijnhuizen, verrassen je vaak met de kwaliteit van hun wijn. Daar draait het niet om uiterlijke glans, maar om innerlijke passie.

Bekend wijngebied Frankrijk

Het kleine chateau van madame Line valt direct in de categorie ‘sjofel’. Alleen al het rommelige uiterlijk van de achtertuin doet vermoeden dat de wijn van dit huis wel van uitermate goede kwaliteit moet zijn. Want ondanks de rommel in haar tuin, staan de wijnranken van madame er prachtig bij. De rijen zijn netjes gesnoeid, de jonge druifjes profiteren van maximale zonneschijn en het snuifje wind van de middellandse zee, en de ranken worden trouw bemest. De optimale grondsoort zorgt ervoor dat in deze omgeving al meer dan 1200 jaar de grootste cru’s van de Languedoc worden geproduceerd. De eenvoudige omgeving is daardoor verheven tot één van de bekendste wijngebieden van Frankrijk.

Wijnproeven

Madame Line lijkt echter niet onder de indruk van de geschiedenis van haar grond. Ze ontvangt ons hartelijk, terwijl ze ontspannen op haar teenslippertjes tussen de vaten door tippelt. Met de verzekering dat kinderen in haar wijnkamer ‘pas de problem’ zijn, besluiten we de wijn van domaine Deslines een kans te geven. Samen met een aantal fervente wijnkenners, met hoedjes en heuptasjes, treden we de ‘cave’ binnen. Onderweg proberen we de kinderen erbij te betrekken door wat uit te leggen over de procedure van het wijn maken en de geschiedenis van het gebied. Gezien de geërgerde blikken van mijn medeproevers concludeer ik dat voor veel wijnkenners de toetreding tot de cave in stilte dient te gebeuren. Snuffend, genietend en mediterend trekt de stoet naar binnen. Ik probeer me heftig te concentreren op het verhaal van madame. Tegelijkertijd houdt ik de heftig trekkende hand van mijn 5-jarige zoon vast, die direct gefascineerd is door de kraantjes die ondeugend uit de vaten naar voren steken. Zolang ik hem vasthoudt, acht ik me veilig. Ze moeten het toch echt leren.

Vin rouge Delphine 2010

Madame is enthousiast en praatgraag. Terwijl ze een loftrompet opsteekt over de vin rouge Delphine 2010, over de mooie structuur met balsemachtige geurcomplexen van laurier, garrigue, zwarte bessen en kruiden, zie ik mijn dochter een prachtig gedekte tafel aantikken. Het was slechts een klein voorzichtig stootje, maar net voldoende om de keurig gerangschikte glaasjes, gevuld met kostbaar vocht, van hun plaats te stoten. Madame stokt. Haar verhaal wordt overstemd door het geluid van brekend glas en uiteenspattend vocht. Het publiek gaapt, met de monden nog vol van het rode vocht, naar het stilleven op de grond. Ik probeer er uit alle macht een welgemeend excuses moi uit te persen, terwijl dochterlief me een onzekere glimlach toewerpt. Mijn praktische instelling wint het. Met de doek van madame boen ik de vloer schoon, terwijl ik boven me het geslurp van de wijnliefhebbers hoor. Het bezoek zit er wat mij betreft op. Deslines moet maar wachten tot we gepensioneerd zijn en onze kinderen een studentenreis maken door de States.