Eindelijk gordijnen
Eigenlijk zat ik helemaal niet op gordijnen te wachten. Ten eerste vond ik het zo vlak na de verhuizing niet nodig, de hoge ramen waren al mooi genoeg van zichzelf en we hadden al genoeg kosten gemaakt.
Dus die gordijnen konden nog wel even op zich laten wachten. Ten tweede hebben we een brede beukhaag in onze voortuin staan, die directe inkijk in onze woonkamer tegengaat, dus ook daarvoor hoefden we geen gordijnen te nemen. En nog een punt om van gordijnen af te zien: geen gordijnen zorgt ervoor dat je zeeën van licht hebt in de woonkamer!
Koude winter
Maar dat was allemaal in de zomer. Met hele lange, lichte dagen. Ik begon pas over gordijnen na te denken toen de herfst z’n intrede deed. Het eerder donker werd en koud ook bovendien in ons oude huis. Langzaam aan begon het onderwerp ‘gordijnen’ stevig post te vatten in mijn hoofd. Want mét gordijnen werd het in ons huis wellicht nog aangenamer en gezelliger. In ieder geval een stuk warmer, want het dubbel glas zou nog een jaartje op zich laten wachten.
Effen of print, lang of kort
Ik ben de tel kwijt geraakt van de hoeveelheid stalen die we in huis hebben gehad. Lieve help wat hing er veel en oh oh, wat vond ik het lastig. Wilden we effen of iets met een print? Kleur of juist neutraal? Vouwgordijnen of lange exemplaren. Linnen, katoen of iets synthetisch. Het is uiteindelijk goed gekomen hoor, zo’n 15 jaar geleden. We moesten twee maanden wachten op onze op maat gemaakte, lange gordijnen, maar wat waren we er blij mee. Eindelijk hingen ze er: lange, ecrukleurige gordijnen.
Betere akoestiek
Behalve dat die gordijnen zorgden voor meer sfeer en gezelligheid, hielden ze ook de onaangename kou buiten, die normaliter in onze kamer op het noorden flink huis kon houden. En, maar dat viel me pas veel later op, het klonk ook een stuk minder hol en leeg in huis. De akoestiek was enorm verbeterd, met open én gesloten gordijnen.
Gordijnenobsessie
Ze hangen er nu ruim vijftien jaar. En in mijn hoofd begint zich weer een nieuwe gordijnenobsessie te ontwikkelen. Eigenlijk zou ik wel nieuwe willen. Linnen dit keer, in een natuurlijke tint, een die mooi staat bij onze grijze Mart Kleppe bank. Ik ben natuurlijk al wat aan het rondkijken en zag dat we qua keuzemogelijkheden even ver zijn als vijftien jaar geleden. Het aanbod mooie stoffen is enorm! Een voordeel, ik hoef niet na te denken over een print of effen, vouw- of lange gordijnen, want daar ben ik al uit. Eigenlijk wil ik net zo iets als vijftien jaar geleden, maar dan helemaal anno nu. Toch is de keuzestress al weer toe aan het slaan. Een voordeel: er hangt al wat voor de ramen en we hebben inmiddels dubbel glas. Dus koud wordt het niet meer in onze woonkamer. Het kan alleen nog maar heel veel mooier worden….
