Wat is jouw blikvanger in huis?

Eigenlijk vraagt elke ruimte in huis om een blikvanger. Duur? Niet per se. Want originaliteit wordt niet bepaald door de prijs. Juist die bijzondere hebbedingetjes, die je vindt op een rommelmarkt, veiling of antiekmarkt zorgen voor de meest leuke vragen van bezoekers.

Zo heb ik aan mijn muur drie houten maskers hangen. Er zijn drie onooglijke gezichten in gekerfd, met te dikke lippen, overhangende ogen of scherpe neuzen. En toch krijgen juist deze langwerpige mannen in huis, de meeste aandacht. Want er hoort een verhaal bij. Een verhaal van een oude Gambiaan, zonder benen en met bruine tanden, die met het maken van deze maskers zijn kinderen naar school kan laten gaan. Achter deze maskers gaat het verhaal van hoop schuil. Een verhaal van een glorierijke toekomst in het arme Gambia. Ik kan me zo voorstellen dat de man met elke beweging van zijn hand over het hout denkt aan de toekomst voor zijn kinderen. En dat, hoe zwaar zijn eigen leven ook is, dit masker hen helpt aan een goede toekomst. 

Gambiaanse maskers

Niet alleen de maskers zorgen voor veel bekijks. Ook de zes oude leren kasteelstoeltjes, ooit op de kop getikt bij een kringloop, worden regelmatig betast en uitgeprobeerd. Of ze echt uit een kasteel komen? Zover ik weet, heeft de eigenaar van de kringloopwinkel ze van de zolder van een oeroud en vergeten Twents kasteeltje afgeplukt. De man had niet bar veel gevoel voor cultuur en deed de stoeltjes voor een tientje per stuk de deur uit. Ik ontdekte ze, weggemoffeld in een hoekje van de kringloopwinkel. Dolblij was ik ermee. Na een stevige behandeling met bijenwas en een grondige bijwerkbeurt van de pootjes en houten achterkant, staan ze trots te pronken aan mijn stoere eetkamertafel. 

Het oude preekstoeltje

Er is nog één heel bijzonder item in mijn interieur. Een item dat nog op een flinke opknapbeurt wacht; het is het oude preekstoeltje van mijn nog oudere opa. Ik kreeg het ooit, toen hij verhuisde van de pastorie naar het appartement, waar hij nog woont. Het is zo’n prachtige wegzakfauteuil, met een fluwelen stof waar je af en toe je gezicht even langs laat gaan. Een stof die te afzichtelijk is voor woorden, maar op de een of andere manier ook troost biedt. Ik ben inmiddels zo aan het stoeltje verknocht, dat hij ook weer mee verhuist naar ons nieuwe stulpje. Het stoeltje is mijn troost geweest in mijn studententijd, het is mijn toevlucht geweest toen mijn kindertjes nog flesjes kregen en het is mijn genot geweest na kilometers hardlopen. Dit stoeltje verdient het simpelweg om opgeknapt te worden. En dat gaat dan, op korte termijn, ook gebeuren. 

Persoonlijke accessoires

Eigenheid in je interieur creëer je niet door geld, maar door waarde. De waarde die een meubelstuk of accessoire voor jou heeft. En dat is persoonlijk. Zo persoonlijk dat alleen dat je interieur maakt wat het zijn moet.