Kamer klaar? Inrichten maar!

Kennen jullie het programma ‘Help mijn man is klusser’? Het is een tv-programma dat stellen volgt waarvan de man zelf het huis verbouwt.

Meestal is dat een tienjaren plan en ziet het huis er uit alsof er permanent oorlog wordt gevoerd. Zo heel af en toe zie ik het voorbij komen en altijd weer verbaas ik mij erover hoe lang mensen in zo’n enorme chaos willen en kunnen wonen.

Medelijden

Zo ook twee weken geleden. Gezin, vier jonge kindjes, vader verbouwde het huis zelf maar…werkte ook meer dan fulltime buiten de deur. Met als gevolg dat de familie al jaren in een enorme chaos woonde (kijk even op uitzendinggemist.nl als het het wilt zien). Geen ruimte was af of gezellig ingericht. Van een interieur was sowieso geen sprake. Het was ronduit verschrikkelijk en ik had dan ook intense medelijden met de moeder die erg moest huilen om alle troep waarin ze tijdens haar verliefde periode op manlief mee had ingestemd (zes jaar geleden!).

Kers op de taart

Maar, dan arriveert gelukkig altijd het klusteam dat in een paar dagen tijd alle leidingen en gaten in de wanden wegwerkt en alles fris in de verf zet. Er wordt een nieuwe keuken geplaatst, nieuwe vloeren gelegd en de woon- en eetkamer compleet opnieuw ingericht. Als kers op de taart is alles voorzien van leuke accessoires. Eind goed al goed.

Ondankbaar!

Maar…toen kwam moeder thuis en zij was niet blij: het aanrechtblad was te kort, de vriezer te klein en ze riep (ik lieg dit niet, ze zei het echt): ‘waar zijn mijn stopcontacten? Ik wil mijn stopcontacten terug want dat was echt mijn ding!’ Manlief en ik vielen ondertussen van de bank van het lachen en verbazing. Leef je zes jaar in een bouwput en dan zoveel ondankbaarheid! Daar was maar een oplossing voor: inladen die handel en zoek het lekker zelf uit. Maar zo werkt zo’n programma natuurlijk niet.

Troep. Stof. Chaos

Vrienden van ons kochten ruim twintig jaar geleden een oud huis. Een opknapper met veel originele details. Jaar in jaar uit werd er verbouwd en het liefst overal tegelijk. Er werden ondertussen drie kinderen geboren, waarvan de oudste zich wel eens afvroeg waarom andere mensen wel in een huis woonden dat af en gezellig was en zij niet. Het was dat die vrienden zelf erg gezellig waren, want het huis was het absoluut niet. Altijd en overal chaos. Troep. Stof. Loshangende bedrading. Gevaarlijke gaten.

Huis klaar, huwelijk ook

Inmiddels wonen de oudste twee kids zelfstandig en is het huis nagenoeg af. Het huwelijk is helaas ook af, de scheiding is rond en het huis? Dat staat te koop. Treurig. Want terugkijkend hebben ze tweeëntwintig jaar verbouwd, gewerkt aan hun droomhuis en bijna geen dag in een thuis gewoond.

Gezellig plekje

Mag ik je een tip geven? Als je een huis koopt dat je zelf gaat opknappen, maak dan een planning per ruimte en pak de ruimtes een voor een aan. Is een kamer klaar? Richt hem in en ga met de volgende ruimte aan de slag. Zorg dat je, als je kinderen hebt, voor hen een gezellig plekje hebt waar ze kunnen spelen, zodat ze niet zoals die vier uit dat tv-programma, altijd onder het gruis zitten en speelgoed kapot gaat vanwege het bouwstof.

Wonen op een tuinset

Maar het is ook voor jezelf fijn als jij je na een dag hard klussen kunt terugtrekken in een, hoe klein ook, kamer die is ingericht. Waar je kunt hangen op een fijne bank. Een boek kunt lezen in een stoel, gewoon even afstand kunt nemen van de rommel elders in huis. Natuurlijk kun je er voor kiezen om maanden op een oude tuinset te bivakkeren, maar een enigszins comfortabel interieur maakt grote en kleine verbouwing een stuk draaglijker. En ik spreek uit ervaring…